Friday, December 22, 2006
Οργή
Φουσκωμένοι βολβοί καρφώνουν το χώμα.
Μανιασμένα αίτια γκρεμίζουν τη μνήμη…
Κι η σοφία στάζει ακόμα
από ένα γλυμμένο κρανίο με κλεμμένο στόμα.
Χαρτιά τα κορμιά,
υπαίτια για την υποταγή στο λευκό πυρετό.
Όλα τα λούκια στάζουν κρύο θυμό.
(Το ποίημα μου αυτό δημοσιεύτηκε και στο τεύχος Δεκεμβρίου 2006 του περιοδικού "Συμπαντικές Διαδρομές")
Μανιασμένα αίτια γκρεμίζουν τη μνήμη…
Κι η σοφία στάζει ακόμα
από ένα γλυμμένο κρανίο με κλεμμένο στόμα.
Χαρτιά τα κορμιά,
υπαίτια για την υποταγή στο λευκό πυρετό.
Όλα τα λούκια στάζουν κρύο θυμό.
(Το ποίημα μου αυτό δημοσιεύτηκε και στο τεύχος Δεκεμβρίου 2006 του περιοδικού "Συμπαντικές Διαδρομές")
Subscribe to:
Posts (Atom)
Blog Archive
About Me
- christina
- 'Οποιος φοβάται πεθαίνει κάθε μέρα...όποιος δε φοβάται, πεθαίνει μια φορά"