Μadness
Κάθε ψεύτικο βράδυ
Σαν καλά σκοτεινιάσει
Το βλέμμα σου καίει, πληγωμένο, και λέει
«στον άλλο κόσμο πατάει το ένα μου πόδι…»
Μήπως ο διάβολος που είδες
σε πήρε
Εκείνο το βράδυ που πάλευες
με τη σιωπή
κι έφερε στη θέση σου δικό του τέκνο
που σου μοιάζει απόλυτα κάθε αυγή;
Μήπως ο διάβολος,
αν δε σε πήρε,
εκείνη τη νύχτα που δεν έβλεπες
το φως
μέσα σου έκατσε,
φύσηξε πνοή και σ’ έκανε
άθλιο πλάσμα ψυχεδελικό
ολόδικό του πια παιδί;
Ή μήπως ήρθε και κλείστηκε
μες την ψυχή σου τη ζοφερή
κι αυτός που υποφέρει
πιο πολύ και το ξέρει
είσ’ εσύ που δε θα νιώσεις
Ποτέ
τη σιωπή…
