Tραβέρσα

Σπρώχνω ένα θάρρος
στη φωνή
ανώδυνα,
γυμνή στην ομίχλη
θα στέκω στις τριβές
(στην ώση μιας στιγμής).

Δυο φύλλα στυφά
δαγκώνω. Υπομονή.

Ρουφά σαν ξωτικό
τον ύπνο μας
ο πηγαιμός
σαν καίμε, συρμάτινοι,
μπροστά σ'ένα απόρθητο
plateau.