Tα ηνία του χτες
Να μαζέψω δε θες
Μα πονούν..
Οι έξεις μου αυτές
Καταπίνουν κραυγές
Και δε μιλούν…
Οι λέξεις δειλές
Θελκτικά στοργικές
Δε θα πουν…
Πως κυλώ
Σε γλυκό μανιακό πυρετό
Θα σιγούν…
Θα φύγουν πιστές
Σ’ ένα άκαιρο χτες
Θα χαθούν…
Μη μείνεις να δεις
Σ’ απειλές αν μιλάς
Μην κυλάς…
Σαν δε θες
Να γυρεύεις πληγές
Μη γυρνάς…
Τα ηνία του χτες
Να μαζέψω θα λες
Μα δε μπορούν…
Οι έξεις μου αυτές
Κινητό λυκαυγές
Δε σιωπούν.
Καταπίνουν φωνές
Κερασμένες ψυχές
Και ζητούν…
Τα σμαράγδια του χτες
Δανεικές οι στιγμές
